Οι οδοντογενείς λοιμώξεις είναι λοιμώξεις οι οποίες αναπτύσσονται στο στόμα, στις γνάθους αλλά και στους γύρω χώρους της κεφαλής και του τραχήλου.
Αιτία των λοιμώξεων αυτών είναι η έξοδος παθογόνων μικροβίων από τα δόντια στους γύρω ιστούς.
Η Θεραπεία των λοιμώξεων αρχικά είναι φαρμακευτική με την χορήγηση των κατάλληλων αντιβιοτικών αλλά μπορεί να είναι και χειρουργική (σχάση και παροχέτευση του αποστήματος).
Η φαρμακευτική θεραπεία με τα κατάλληλα αντιβιοτικά μπορεί να οδηγήσει σε υποστροφή της λοίμωξης και να αποτελέσει και τη μόνη θεραπεία. Τα αντιβιοτικά τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως στην κλινική πράξη είναι :
Οι πενικιλλίνες οι οποίες χορηγούνται από το στόμα αλλά και περεντερικά ,
Η ερυθρομυκίνη η οποία έχει το ίδιο φάσμα αντιμετώπισης μικροβίων με τις πενικιλλίνες και χρησιμοποιείται εναλλακτικά σε περιπτώσεις αλλεργικής αντίδρασης σε αυτές.
Οι κεφαλοσπορίνες της τέταρτης γενιάς έχουν συγκεκριμένο αντιμικροβιακό φάσμα και δεν χρησιμοποιούνται τόσο συχνά στις οδοντογενείς λοιμώξεις.
Η κλινδαμικίνη είναι αντιβιοτικό με μεγάλη διεισδυτικότητα στα οστά και προτιμάται σε οστικές λοιμώξεις κ.α.
Η σχάση και παροχέτευση του αποστήματος γίνεται χειρουργικά και αποσκοπεί στην παροχέτευση του πύου από την αποστηματική κοιλότητα αλλά και την ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη δυσφορία που αυτός προκαλεί.
Πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία στην αποστηματική κοιλότητα και στη συνέχεια διενεργείται τομή στο πλέον κλυδάζον σημείο. Με τη βοήθεια λαβίδας διανοίγεται η αποστηματική κοιλότητα και παροχετεύεται το πύον.
Τέλος τοποθετείται παροχετευτικός σωληνίσκος για την μετεγχειρητική παροχέτευση του τραύματος. Ο ασθενής επανέρχεται στο ιατρείο μετά από δύο εικοσιτετράωρα για επανεξέταση και αφαίρεση της παροχέτευσης. Το παραπάνω διάστημα καλύπτεται με αντιβιοτικά ευρέως φάσματος.
